Prawdopodobnie na każdej liście wymarzonych destynacji wakacyjnych znajduje się Nowa Zelandia. Równie prawdopodobne jest to, że na niewielu z tych list znajduje się Norwegia czy Szwecja. Mimo że ojczyzna hobbitów i Skandynawia mają ze sobą wiele wspólnego – między innymi krajobrazy – to jednak zajmują one nie równorzędne miejsca w naszych ciepłolubnych sercach. Ze względu na pogodę i ceny północne kraje Europy są uważane za wyjątkowo niegościnne dla budżetowego turysty. Nie oznacza to jednak, że nie mają one żadnych zalet.

Allemannsretten

Niezaprzeczalnie doskonałą stroną podróżowania po Skandynawii jest prawo swobodnego korzystania z natury, czyli tzw. Allemannsretten – prawo każdego człowieka, obowiązujące m.in. w Finlandii, Szwecji, Norwegii i Islandii. Dzięki skandynawskim ustawodawcom każda osoba może przez 24 godziny obozować w dowolnym miejscu, pod warunkiem, że nie zostawi po sobie śmieci i będzie odnosić się z szacunkiem do przestrzeni, którą zajęła. Prawo obowiązuje niezależnie od tego czy chcemy rozbić namiot pośrodku puszczy czy na prywatnej posesji, pod warunkiem, że tereny te nie są ogrodzone i że rozbijemy się w odległości co najmniej 150 metrów od domostwa.

Dla zwiedzających z niskim budżetem i jeszcze niższą potrzebą komfortu jest to idealne rozwiązanie na poznanie odludnych części Skandynawii. Od ogólnej zasady istnieją pewne ściśle określone wyjątki. Po pierwsze zakazane rozpalanie w takich miejscach ognia. Po drugie, nie można obozować w miejscach, w których jest to zakazane (są one oznakowane jako no camping area).

Norwegia określana jest jako raj dla ludzi aktywnych, a widoki są ponoć tak piękne że całe terytorium kraju powinno stanowić jeden wielki park narodowy, co tym bardziej nastraja nas do spróbowania biwakowania pod oknem ichniejszego Kulczyka.